درمان غیرجراحی آسیبهای ورزشی شایع در ورزشهای محبوب مثل فوتبالمتخصص دیسک و ستون فقرات،شانه، زانو،دست و مچ پا
گزینههای درمان غیرجراحی
بسیاری از آسیبهای ورزشی ممکن است از طریق روشهای غیرجراحی قابل درمان باشند. درصورت امکان بیماران باید قبل از انتخاب جراحی ابتدا روشهای غیرجراحی را امتحان کنند. چندین گزینه مختلف درمانهای غیرجراحی وجود دارد که ممکن است توسط پزشک، پرستار و یا متخصص فیزیوتراپیست به بیمار توصیه شوند. در بسیاری از موارد، ممکن است یک پزشک در یک دوره بیش از یک گزینه درمان را امتحان کند. گزینههای درمان بسته به شرایط و شدت آسیبدیدگی متفاوت هستند. در این قسمت به معرفی برخی از درمانهای غیرجرای رایج میپردازیم:
استراحت کردن یا دست کشیدن از فعالیتی که موجب درد میشود
برخی مواقع برای اینکه عضلات، تاندونها و مفاصل بتوانند استراحت کنند و بهبود یابند بهترین درمان شرایط خاص که موجب درد میشوند دست کشیدن از فعالیت است. استراحت، بسته به شدت آسیبدیدگی تجویز میشود. برنامههای توانبخشی آسیبهای ورزشی با توجه به نوع و شدت آسیبدیدگی و بهمنظور پاسخگویی به نیازهای هر بیمار طراحی میشوند. مشارکت فعال بیمار و خانواده او تاثیر چشمگیری را موفقیت درمان خواهند داشت. هدف از توانبخشی بعد از آسیب دیدگی یک عضو این است که بیمار علاوهبر بهبود کیفیت کلی زندگی خود از لحاظ جسمی، عاطفی و اجتماعی بتواند به بالاترین سطح عملکردی خود دست یافته و درصورت امکان برای انجام امور زندگی خود نیازی به کمک دیگران نداشته باشد. برای رسیدن به چنین اهدافی، برنامههای توانبخشی که برای آسیبهای ورزشی توصیه میشوند ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- محدود کردن فعالیت
- تعدیل ورزشها برای کمک به پیشگیری از آسیب
- سرما درمانی، گرما درمانی و آب درمانی
- استفاده از بریس، اسپیلنت یا گچگرفتن برای عدم تحرک ناحیه آسیب دیده
- استفاده از عصا یا ویلچر
- تکنیکهای کنترل درد
- آموزش بیمار و خانواده او
داروهای ضدالتهابی غیراستروئید
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی موسوم به NSAID ممکن است جهت کاهش تورم، درد و خشکی مفاصل یا حتی ممکن است برای درمان شرایط دیگر نیز تجویز شوند. این داروها در انواع مختلف موجود هستند. برخی از این داروها نظیر آسپرین و موترین را میتوان بدون نسخه تهیه کرد. تیلنول جزء داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی نیست و برای کاهش التهاب مصرف نمیشود اما تاثیر خوبی در کاهش درد دارد.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون عوارض جانبی نیستند خصوصا اگر به میزان زیاد و برای مدت طولانی مصرف شوند. از عوارض جانبی مصرف این داروها میتوان به: ناراحتی معده، گاستریت یا ورم معده، زخم معده، سردرد، وز وز گوش، سرگیجه، جوش، خارش، کبودی ، آب آوردن اندام و وجود خون در مدفوع اشاره کرد. اگر این داروها را برای مدت طولانی و یا میزان زیاد مصرف میکنید حتما درخصوص عوارض و خطرات آن با پزشک مشورت کنید.
کورتیکواستروئیدها (تزریق و دارو)
کورتیکواستروئیدها داروهای قوی هستند که درصورت عدم تاثیرپذیری داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ممکن است جهت کاهش التهاب تجویز شوند. این نوع داروها ممکن است به صورت قرص و یا تزریقی تجویز شوند. پزشک ممکن است داروی کورتیکواستروئید را به منظور درمان آرتروز مفصل به بیمار توصیه نماید. این داروها با توجه به نوع بیماری ممکن است به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف شوند.
عوارض جانبی و احتمالی داروهای کورتیکواستروئیدی عبارتند از: تغییر در ظاهر ( نظیر بروز آکنه یا افزایش موی صورت)، صورت پف کرده و گرد شبیه قرص ماه، داشتن پوست نازک و شکننده که به آسانی کبود میشود و چاقی تنهای.
البته ممکن است بیمار دچار تغییرات خلق و خویی، تغییرات شخصیتی، تحریکپذیری یا افسردگی نیز بشود. از دیگر عوارض جانبی این داروها میتوان به: افزایش اشتها و وزن، التیام ضعیف زخم، سردرد، آب مروارید، قاعدگی نامنظم، زخم معده، ضعف عضلانی، پوکی استخوان، دیابت ناشی از استروئید و استئونکروز (آسیبدیدگی مفصل ران که منجربه آرتروز شدید میشود.) اشاره نمود.
فیزیوتراپی و ورزش (درمان توانبخشی)
در برخی شرایط، ممکن است پزشک جهت تقویت و افزایش دامنه تحرک عضلات، رباطها و بافتهای اطراف ناحیه آسیبدیدگی، فیزیوتراپی و یا حرکات ورزشهای خاص را تجویز نماید. بیماریهایی که با فیزیوتراپی و ورزش قابل درمان هستند شامل: آرتروز، ناپایداری شانهها و درد پایین کمر است. برخی مواقع، فیزیوتراپی و حرکات ورزشی بعد از گزینههای درمان غیرجراحی و بهمنظور اطمینان از بهبود کامل بیماری تجویز میشوند.
از آنجایی که فیزیوتراپی ممکن است در درمان آسیبهای ورزشی مفید باشد، پزشک آن را در برنامه درمانی بیمار می گنجاند. شما میتوانید به یکی از متخصصین فیزیوتراپی ما و یا یکی از متخصصین فیزیوتراپی محله خود مراجعه نمایید. یک متخصص فیزیوتراپی برنامه درمانی را تهیه و تنظیم میکند که با توجه به توانایی جسمی، شرایط و تشخیص پزشکی با نیازهای هر بیمار سازگار بوده و میتواند پاسخگوی نیازهای او باشد.
نکته مهم این است که باید حرکات اصلاحی و تمرینات ورزشی را طبق دستور پزشک یا متخصص فیزیوتراپی انجام دهید تا بهترین نتایج درمان و بهبود را بدست آورید. اگر بعد از فیزیوتراپی همچنان مشکل شما ادامه داشت، سریع پزشک یا متخصص فیزیوتراپی را در جریان امر قرار دهید تا گزینه درمانی دیگر را انتخاب کرده و یا برنامه ورزشی شما را تغییر دهد.